Próchnica zębów stanowi obecnie jeden z największych problemów społecznych na całym świecie. Uważana jest za chorobą wieloczynnikową, w której niezbędne jest współdziałanie czterech czynników patogennych: bakterii, węglowodanów, podatności tkanek zęba na próchnicę oraz czasu, w którym wszystkie wymienione czynniki działają na tkanki twarde zęba. Szacuje się, iż w 80–90% próchnica determinowana jest przez czynniki środowiskowe, a także przez osobniczy styl życia jednostki. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wyróżnia cztery stopnie zaawansowania zmian próchnicowych: stopień D1 (próchnica początkowa), stopień D2 (próchnica powierzchowna), stopień D3 (próchnica średnia), a także stopień D4 (próchnica głęboka). Nieleczona próchnica prowadzi do zapaleń miazgi, które wymagają kosztownego leczenia endodontycznego. Istotną rolę w leczeniu próchnicy odgrywają więc wczesna diagnostyka oraz prawidłowa higiena jamy ustnej. Celem artykułu jest przegląd najnowszych informacji na temat choroby próchnicowej w aspekcie klinicznym, społecznym oraz ekonomicznym.

Słowa kluczowe: próchnica zębów, profilaktyka, higiena jamy ustnej.