Aktywność fizyczna kobiet w ciąży pojedynczej

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Ewa Kaźmierczak, Natalia Smolarek, Monika Englert-Golon, Sonia Wojciuch, Beata Pięta

2 (55) 2018 s. 186–192
Kliknij aby wrócić do spisu treści
186_2_55_2018.pdf
Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

DOI: https://doi.org/10.20883/ppnoz.2018.28

Fraza do cytowania: Kaźmierczak E., Smolarek N., Englert-Golon M., Wojciuch S., Pięta B. Aktywność fizyczna kobiet w ciąży pojedynczej. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2018;2(55):186–192. DOI: https://doi.org/10.20883/ppnoz.2018.28

Wstęp. Przed planowaniem ciąży powinna być przeprowadzana rozmowa z lekarzem o obecnych lub przebytych chorobach ogólnoustrojowych. Priorytetem jest zebranie wywiadu rodzinnego, skompletowanie informacji odnośnie wcześniejszych ciąż, wad wrodzonych i genetycznych, nadciśnienia, cukrzycy, chorób autoimmunologicznych i układowych. Istotne znaczenie ma wywiad dotyczący ewentualnych chorób ginekologicznych, w tym zmian na przydatkach, obecności mięśniaków, wad rozwojowych, przebytych zakażeń, stosowanej antykoncepcji oraz leczenia niepłodności. Do obciążeń i zmian związanych z ciążą organizm kobiety jest fizjologicznie przygotowany. Ciąża to czas istotny zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców. Cel pracy. Celem pracy była ocena aktywności fizycznej kobiet w ciąży pojedynczej. Cele te realizowano przez analizę profilu społeczno-demograficznego i ocenę aktywności fizycznej przed ciążą oraz w jej trakcie. Następne cele to charakterystyka dolegliwości bólowych oraz innych objawów mogących ograniczać aktywność fizyczną ciężarnej, a także ocena wiedzy na temat zabiegów fizjoterapeutycznych stosowanych w ciąży. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 101 pacjentek hospitalizowanych w okresie od czerwca 2016 r. do stycznia 2017 r. na Oddziale Położniczo-Ginekologicznym w Zespole Opieki Zdrowotnej. Najważniejsze informacje uzyskano za pomocą ankiety, która zawierała 34 pytania. Zebrano dane dotyczące miejsca zamieszkania, wieku, stanu cywilnego, wykształcenia, wzrostu, masy ciała, BMI, aktywności zawodowej oraz chorób współtowarzyszących. Ponadto zapytano o to, czy ciąża była planowana. Ważne były także informacje dotyczące tygodnia ciąży, opieki medycznej, edukacji zdrowotnej dla ciężarnych, aktywności fizycznej oraz uczestnictwa w zajęciach w szkole rodzenia. Większość badanych pochodziła z miejscowości liczących 20–100 tys. mieszkańców, była w wieku 26–30 lat; przeważały kobiety zamężne, mające wyższe wykształcenie. Pacjentki otrzymały instrukcję dotyczącą sposobu wypełnienia ankiety oraz zostały zapewnione o poufności zebranych danych. Udział w analizie był dobrowolny. Wyniki. Na podstawie analizy uzyskanych wyników potwierdzono, że aktywność fizyczna stanowi część zdrowego stylu życia i poprawia samopoczucie ćwiczącej. Nie musi być związana ze zmęczeniem i intensywnym wysiłkiem. Nawet spacer na świeżym powietrzu jest formą aktywności. Ćwiczenia takie zyskały powszechne uznanie i rzadko można się spotkać z kwestionowaniem tej opinii. Aktywność wpływa na utrzymanie prawidłowej postawy oraz przeciwdziała nadmiernemu wzrostowi masy ciała. Wnioski. Najczęstszą formą aktywności fizycznej podejmowaną przez kobiety zarówno przed ciążą, jak i w jej trakcie były spacery. Analizowana grupa badanych stwierdziła, że ten rodzaj aktywności ma znaczący wpływ na ich kondycję fizyczną oraz dobre samopoczucie. W opinii badanych ciężarnych, które nie były aktywne fizycznie, dolegliwości bólowe kręgosłupa nasilały się z każdym tygodniem ciąży. Głównym powodem podjęcia aktywności fizycznej podczas ciąży były dolegliwości bólowe kręgosłupa. Najczęściej wiedzę na temat aktywności fizycznej, bezpiecznej i zalecanej podczas ciąży, kobiety czerpały od lekarza ginekologa oraz od położnej. Podczas analizy wyników badań zauważono, że kobiety z wykształceniem wyższym były bardziej świadome znaczenia aktywności fizycznej w trakcie trwania ciąży.

Słowa kluczowe: ciąża pojedyncza, aktywność fizyczna, aktywność fizyczna w ciąży, ćwiczenia dla kobiet w ciąży, szkoła rodzenia.



Copyright © 2006–2024 Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. Wszelkie prawa zastrzeżone