Cukrzyca jako problem społeczny i ekonomiczny

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Paweł Drągowski, Urszula Czyżewska, Eryk Cekała, Paulina Lange, Rafał Zadykowicz, Anna Sójka, Justyna Brzezińska

2 (39) 2014 s. 163–166
Kliknij aby wrócić do spisu treści
163_2_39_2014.pdf
Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

Fraza do cytowania: Drągowski P., Czyżewska U., Cekała E., Lange P., Rafał Zadykowicz , Sójka A., Brzezińska J. Cukrzyca jako problem społeczny i ekonomiczny. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2014;2(39):163–166.

Cukrzyca jest jedną z najgroźniejszych chorób cywilizacyjnych. Z uwagi na postępujący wzrost ilości zachorowań, Światowa Organizacja Zdrowia nazwała ją pierwszą niezakaźną epidemią. Szacuje się, że obecnie na świecie na to schorzenie choruje ponad 380 mln ludzi, wielu z nich nie jest świadomych skutków tego schorzenia. Cukrzyca jest przyczyną nie tylko szeregu swoistych zaburzeń, ale jako choroba metaboliczna powoduje także wiele odległych następstw, które wiążą się z uszkodzeniem, dysfunkcją i niewydolnością wielu narządów. W najcięższych postaciach, a także przy braku odpowiedniego i skutecznego leczenia może doprowadzić do śmierci pacjenta. W wielu przypadkach początkowych stadiów cukrzycy typu drugiego w procesie kontroli glikemii ważną rolę odgrywa terapia niefarmakologiczna. Odpowiednia dieta i wysiłek fizyczny pozwalają kontrolować wczesne etapy choroby, utrzymując chorego w dobrym stanie bez potrzeby stosowania doustnych leków przeciwcukrzycowych i insulinoterapii. Według danych Światowej Federacji Cukrzycy wydatki związane z leczeniem cukrzycy na świecie stanowiły w 2012 roku 11 procent całego finansowania opieki zdrowotnej i wyniosły 471 mld dolarów. Prognozuje się, że do roku 2030 koszty profilaktyki oraz leczenia cukrzycy i jej powikłań sięgną kwoty około 600 mld dolarów. Dodatkowe wydatki stanowią koszty pośrednie, np. z wydatkami przeznaczanymi na zwolnienia lekarskie i koszty utraconej produktywności. Poprzez odpowiednią profilaktykę i propagowanie zdrowego trybu życia, a także zorganizowanie badań przesiewowych można skutecznie zapobiegać chorobie, a w przypadku wczesnego jej wykrycia zminimalizować lub nawet całkowicie wykluczyć skutki powikłań. Skuteczna prewencja cukrzycy oraz jej następstw pozwoliłaby w znaczącym stopniu na ograniczenie wydatków systemów opieki zdrowotnej.

Słowa kluczowe: cukrzyca, powikłania, farmakoekonomika.



Copyright © 2006–2024 Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. Wszelkie prawa zastrzeżone