Fraza do cytowania: Batko W., Zurzycka P. Funkcjonowanie młodzieży z dysfunkcją wzroku w przestrzeni miejskiej Krakowa. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2014;3(40):210–215. Wstęp. Liczba osób niepełnosprawnych, także z dysfunkcjami wzroku, ciągle rośnie a prawodawstwo i podejmowane działania, choć coraz skuteczniejsze, wciąż nie są w pełni skorelowane i nierzadko nie przynoszą realnych korzyści i nie podnoszą jakości życia niewidomych i słabowidzących.
Cel. Celem pracy jest analiza możliwości samodzielnego funkcjonowania w przestrzeniach miejskich osób z dysfunkcją wzroku, przegląd zasad kształtowania dostępnych przestrzeni publicznych, zgodnych z założeniami projektowania uniwersalnego i ich wykorzystanie na terenie miasta Krakowa oraz określenie na podstawie kwestionariusza autorskiego oddziaływania przestrzeni Krakowa na młodzież niewidomą i niedowidzącą.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 50 uczniów Specjalnego Ośrodka Szkolno‑Wychowawczego dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących w Krakowie. Percepcję przestrzeni miejskiej Krakowa oceniono metodą sondażu diagnostycznego przy użyciu kwestionariusza ankiety własnego autorstwa.
Wyniki. W badanej grupie zaobserwowano dobre funkcjonowanie w przestrzeni miejskiej. Kraków nie jest miejscem dobrze dostosowanym, ale nie jest też, wbrew pozorom, miastem całkowicie niebezpiecznym.
Wnioski. Chociaż ankietowani wskazywali wiele braków w przestrzeni miejskiej, to jednak ogólny wniosek jest dość pozytywny: większość badanych spotykała się w przestrzeni z różnego typu udogodnieniami i rozwiązaniami poprawiającymi bezpieczeństwo, a zaobserwowane przeszkody i zagrożenia w przestrzeni miejskiej mają charakter czasowy (zaparkowane samochody, nieskoordynowany ruch pieszych, zwierzęta) i nie wypływają ze złej organizacji samej przestrzeni, ale raczej – z nieprzemyślanego jej wykorzystania przez innych użytkowników.
Słowa kluczowe: niewidomi, słabe widzenie, samodzielne życie, miasta.
|
|