Ciąża szyjkowa jest jedną z najrzadszych i jednocześnie najpoważniejszych postaci ciąży ektopowej. Częstość występowania tego schorzenia to około 0,15- 0,20% wszystkich form ciąży pozamacicznej. Jeszcze w latach 70 minionego stulecia takie rozpoznanie było wskazaniem do wycięcia macicy z uwagi na powikłania pod postacią obfitych, zagrażających życiu pacjentek krwawień. Obecnie, dzięki diagnostyce ultrasonograficznej, możliwe jest wczesne wykrycie tej postaci patologii ciąży, co umożliwia odpowiednie leczenie i zachowanie zdolności rozrodczych pacjentek. Celem pracy jest przegląd dostępnych metod diagnostycznych i form terapii ciąży szyjkowej oraz konsekwencji leczenia dla zachowania zdolności rozrodczych pacjentek. Metody: opis diagnostyki, metod i skutków leczenia ciąży szyjkowej wśród siedmiu pacjentek hospitalizowanych w Klinice Zdrowia Matki i Dziecka w latach 2005-2008. W dwóch przypadkach rozpoznano żywą ciążę szyjkową. We wszystkich sytuacjach zastosowano leczenie zachowawcze poprzez terapię Metotreksatem (MTX) w formie dożylnej lub domięśniowej w połączeniu z kwasem foliowym. Leczenie monitorowano poprzez seryjne oznaczenia gonadotropiny kosmówkowej (β‑hCG) oraz ultrasonografię dopochwową. Wnioski: zastosowana terapia umożliwiła zachowanie funkcji rozrodczych wśród wszystkich leczonych pacjentek. Leczenie ciąży szyjkowej, jeśli tylko jest to możliwe, powinno się rozpoczynać od terapii zachowawczej.

Key words: ciąża szyjkowa, Metotreksat, leczenie zachowawcze.