DOI: https://doi.org/10.20883/ppnoz.2018.14 Fraza do cytowania: Antos E., Wojciechowska M. Etyczny wymiar przeszczepiania narządów od dawców żywych. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2018;1(54):98–102. DOI: https://doi.org/10.20883/ppnoz.2018.14 Większość przeszczepianych w Polsce narządów pochodzi od osób zmarłych. Niewystarczająca liczba dawców narządów jest jednym z głównych czynników hamujących rozwój transplantologii. Jednym z rozwiązań tego problemu jest popularyzacja przeszczepów od dawców żywych. Taki rodzaj transplantacji pociąga za sobą wiele zagadnień natury etycznej, psychologicznej, obyczajowej i prawnej.
W Polsce od dawców żywych pobierane są nerki i fragment wątroby. Istnieje również możliwość pobierania płatów płuca i fragmentów trzustki. Szacuje się jednak, że ryzyko związane z pobraniem i przeszczepieniem fragmentu wątroby, płata płuca czy fragmentu trzustki jest znacznie wyższe niż w przypadku przeszczepienia nerki, co wynika przede wszystkim ze skomplikowanej techniki chirurgicznej zabiegu i opieki potransplantacyjnej. Zabiegi takie są obarczone wysokim ryzykiem wystąpienia groźnych powikłań pooperacyjnych.
W niniejszej pracy przedstawiono problematykę związaną z zagadnieniami etycznymi dotyczącymi transplantacji narządów od dawców żywych. Scharakteryzowano problemy etyczne związane z przeszczepianiem nerek od dawców żywych, metody coraz częściej stosowanej w Polsce, a także opisano zagadnienia związane z przeszczepieniami nerek łańcuchowymi i krzyżowymi, nowatorskimi w Polsce. Podjęto także temat przeszczepiania fragmentu wątroby od dawców żywych, zabiegu wykonywanego w Polsce stosunkowo rzadko i tylko w wyjątkowych sytuacjach. Opisano również zagadnienia związane z przeszczepianiem fragmentów wątroby pochodzących z podziału narządu „split” oraz typu domino.
Słowa kluczowe: transplantacja narządów, zagadnienia etyczne, żywi dawcy.
|
|